Zoals we al aantoonden in hoofdstuk 5 (en wij verder nog uitgebreider behandeld hebben in het boek “The Strugle for the Birthright), stond God het toe dat de zionisten naar het oude land terugkeerden om een oude fout recht te zetten. In Gen. 27 deed Jakob zich voor als Ezau om zo zijn blinde vader, Izak, te misleiden om hem het geboorterecht te geven. Dit werd in 1948 omgedraaid. In dat jaar deden de afstammelingen van Ezau zich voor als “Jakob”, waarbij ze de blinde afstammelingen van Izak misleidde. Dus het christelijke Westen gaf het geboorterecht aan de Joden, die van Ezau-Edom afstamden, maar zich voordeden als Jakob-Israël.

Een meer geniaal plan zou niet ontworpen kunnen worden. Het was niet slechts geniaal vanaf de kant van het zionistische leiders. Het is de genialiteit van God en de absolute gerechtigheid waarvan ik onder de indruk ben. Toch is het onfortuinlijk dat de Palastijnen klem werden gezet in dit eeuwenoude conflict tussen Jakob en Ezau. Zonder het grotere geheel te zien, zien zij slechts de ongerechtigheid die hen werd aangedaan.

Maar dit onrecht zal niet voor altijd gelden. Als God zo rechtvaardig is dat Hij de rechten van Ezau zal handhaven, dan zal Hij ook de rechten van Ismaël (en van alle mensen) handhaven. Daarmee kunnen we ons troosten. De mens is beperkt in zijn kennis over de geschiedenis en hun begrip over goddelijk recht, waardoor zij soms twijfelen aan het gezonde verstand van God. Maar ik heb het geloof dat God alle dingen ten goede zal laten meewerken (Romeinen 8:28).

De apostel Paulus zegt ons dat “Hagar” het oude Jeruzalem is (Gal. 4:25) en dat het Nieuwe Jeruzalem “Sara” is (Gal. 4:26). Hoe is dit gebeurt? Wat is hiervan de betekenis?

Paulus zegt in het vers hierboven nadrukkelijk: “Want deze Hagar is de berg Sinaï in Arabië, en komt overeen met het huidige Jeruzalem, dat met haar kinderen in slavernij is.”

Toen de meerderheid van de Joden, in het bijzonder de leiders die hen vertegenwoordigden, Jezus verwierpen als de Middelaar van het Nieuwe Verbond, maakten zij een strategische beslissing om onder de autoriteit van het Oude Verbond te blijven. Dat Oude Verbond werd door Mozes bij de berg Sinaï opgemaakt. Hierdoor werd Jeruzalem onder de autoriteit van Sinaï geplaatst, hetwelk IN ARABIË is.

Arabië is de erfenis van Ismaël en door Jezus te verwerpen plaatste de Joden Jerzulem – en het gehele gebied van Palastina – onder de autoriteit van Hagar en Ismaël. Ofwel, DE JODEN GAVEN HEN DEZE AUTORITEIT.

Daarom was het slechts een kwestie van tijd voordat God de Joden zou verwijderen en het land aan Ismaël zou schenken, waardoor Hij het onder de autoriteit van de religie van Ismaël plaatste, namelijk de Islam.

Dus in feite komt het hier op neer: De Joden hebben helemaal geen rechtmatige claim op Palestina. Zij willen de autoriteit van het Oude Verbond, dat gemaakt werd bij de berg Sinaï (Hagar), handhaven – maar zij willen ook Hagar en Ismaël omverwerpen.

Dit is in Gods ogen onsamenhangend en niet onrechtvaardig. Ware het niet dat de Joden ook Edomieten zijn, anders zouden zij HELEMAAL GEEN CLAIM hebben op Palestina.

Maar de geschiedenis is hier heel duidelijk in, zoals de Joodse Encyclopedie (de editie van 1925) zegt: “Edom is het hedendaagse jodendom.” Dit is de sleutel om de huidige conflicten van de hedendaagse geschiedenis te kunnen begrijpen. Het geboorterecht moest voor een seizoen aan Ezau gegeven worden om te zien of hij het Koninkrijk van God konden voortbrengen – en in het bijzonder om het Mensenkind te baren (“Christus in u, de hoop op de heerlijkheid”).

De Kerk moedigt hem aan en heeft er veel vertrouwen in dat Ezau dit ook werkelijk zal volbrengen. Hoe dit komt? Omdat Ezau zich kleedt als Jakob en wij te blind zijn om te zien wie hij werkelijk is.

Maar die tijd is bijna voorbij. Ezau verlangde de autoriteit om “verkoren” te zijn en de rijkdom die het geboorterecht hem zou brengen, maar hij wilde niet de verantwoordelijkheid die bij deze autoriteit hoort. Samen met het geboorterecht hoort de verantwoordelijkheid om de SCHULDBRIEF TE BETALEN om zo de vruchten van het Koninkrijk voort te brengen.

Zullen zij dit doen? Mijn mening betekent in dezen helemaal niets. Luistert u maar naar de woorden van Jezus, als u uzelf een christen noemt. Mattheüs 21:43 zegt,

⁴³ Daarom zeg Ik u (Joden) dat het Koninkrijk van God van u weggenomen zal worden en aan een volk gegeven dat de vruchten ervan voortbrengt.

Ook deed Jezus in hetzelfde hoofdstuk iets dat veel licht werpt op deze kwestie. Mattheüs 21:18, 19 zegt,

¹⁸ 's Morgens vroeg, toen Hij terugkeerde naar de stad [Jeruzalem], kreeg Hij honger. ¹⁹ En toen Hij een vijgenboom [het nationale symbool van Juda] langs de weg zag, ging Hij ernaartoe en vond er niets aan dan alleen bladeren. Hij zei tegen hem: LAAT ER AAN U GEEN VRUCHT MEER GROEIEN IN EEUWIGHEID! En de vijgenboom verdorde onmiddellijk.

Enkele hoofdstukken later voegde Jezus hier in Mattheüs 24:32, 33 een profetie aan toe, zeggende,

³² Leer van de vijgenboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak al zacht wordt en DE BLADEREN UITSPRUITEN, dan weet u dat de zomer nabij is. ³³ Zo ook u, wanneer u al deze dingen zult zien, weet dan dat het nabij is, voor de deur.

De profetie leraren zijn het vandaag de dag ermee eens dat dit refereert aan het herstel van de Israëlische staat in 1948. Zij zien de tekenen aan de want, maar zij zien niet de olifant van tien ton die in de woonkamer staat. ER WORDT GEEN VRUCHT AANGEHAALD. In 1948 heeft de vijgenboom zeker meer bladeren voortgebracht, net zoals hij dit deed voordat Jezus hem vervloekte. Maar Jezus zoekt naar vruchten en niet naar meer bladeren.

Het feit is dat deze boom nooit meer vruchten zal voortbrengen, want dit heeft Jezus gezegd. Zult u de woorden van Jezus geloven? Of bent u meer content te geloven in de predikers die tegen Jezus ingaan?

Ik stem ermee in dat God het geboorterecht in 1948 aan Ezau (de Israëlische staat) teruggaf. Maar ik geloof Jezus als Hij zegt dat ezau slechts meer bladeren zal voortbrengen. En weet dat sinds de zonde van Adam het vijgenbladeren het probleem zijn geweest. Een vijgenblad is een valse bedekking voor zonde. Wanneer iemand de bedekking van het bloed van Jezus verwerpt, heeft hij alleen nog een vijgenblad. Het bloed van Jezus is de enige rechtvaardiging voor zonde. Vijgenbladeren zijn niets anders dan zelfrechtvaardiging, waarmee excuses gemaakt worden en anderen worden beschuldigd wanneer God hen oordeelt voor zonde.

In 1948 ontvingen de Joodse Edomieten het geboorterecht en werden zodoende in wettelijk opzicht “het verkozen volk”. De wettelijke betekenis is deze: God houdt hen verantwoordelijk om de vruchten van het Koninkrijk voort te brengen en als zij dit weigeren – hetgeen ze zullen doen – zal God hen ook aansprakelijk houden.

De tijd van aansprakelijkheid nadert snel. Ezau zal spoedig leren dat “verkoren” zijn geen zegen, maar een vloek is. Zij zullen dezelfde les leren die Israël moest leren in de tijd van de Rechters (Richteren) – dat als zij weigeren om de verplichtingen van het “verkoren” zijn te vervullen, zij geoordeeld en in ballingschap gebracht worden.