De apostel Johannes geeft ons een heldere definitie van zonde. Overal elders in de Bijbel wordt verondersteld dat we begrijpen wat zonde is. 1 Joh 3:4 zegt:

⁴ Ieder die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid; want de zonde is de wetteloosheid [Grieks, anomia].

Wetteloosheid is een houding van het hart. Het is de wet negeren, aan de kant zetten, alsof God niet langer gehoorzaamheid vereist. Of denken dat God de “oude wet” vervangen heeft door een nieuwe wet. Normaal gesproken wordt christelijke wetteloosheid verkocht onder het mom dat Jezus de oude wet heeft vervangen door de nieuwe wet van de liefde. Alsof de oude wet van Mozes gebaseerd is op haat en nijdigheid.

Deze leer is gebaseerd op een totaal verkeerd beeld van de wet. De wet van Mozes was gebaseerd op liefde. Bijvoorbeeld, iemands naaste liefhebben betekent: niet van hem stelen en hem niet doden. Deze wetten formuleren dus specifiek liefde. Zonder deze specifieke wetten zouden mensen  diefstal, moord of begeerte rechtvaardigen. We praten overspel goed in naam van de liefde, we praten homoseksualiteit goed in naam van liefde, we praten gevangenissen goed in naam van “wettelijk gezag”. Veel bekende genezers-evangelisten halen eerst geld op alvorens ze met mensen gaan bidden voor genezing. Hiermee hebben ze Bileam overtroffen.

In naam der liefde hebben vele voorgangers en predikanten ontelbare euro’s ontvangen van niets vermoedende christenen. Ze noemen het liefde en rechtvaardigen hun gedrag door de Bijbel aan te halen en te interpreteren naar eigen vleselijk believen, om er zo tradities van mensen van te maken. Alleen Gods wet geeft ons de werkelijke betekenis van liefde.

Ondanks dat is het waar dat de wet ons niet de hoogste vorm van liefde leert, genaamd agape liefde. De wet definieert alleen phileo liefde. Deze beide Griekse woorden betekenen “liefde”. Phileo liefde betekent “broederlijke liefde” terwijl agape liefde goddelijke liefde is, want het is onvoorwaardelijk.

Phileo liefde is het soort liefde dat gevonden wordt tussen twee broers. Als kinderen opgroeien, moeten ze leren om de rechten van hun broers en zussen te respecteren. Ouders zijn iedere dag bezig om allerlei kleine geschillen tussen hun kinderen op te lossen. Dit is behoorlijk vermoeiend, maar uiterst belangrijk voor wanneer kinderen de volwassenheid bereiken. Iedere keer als er een geschil wordt opgelost, leert een ouder zijn kinderen het verschil tussen goed en kwaad. De ouder onderwijst wat eigendomsrecht is. De ouder onderwijst de wet.

Phileo liefde is dus een wettelijke liefde. Het leert een eerlijke verdeling. Het stelt grenzen; het leert wat van wie is; welk speelgoed, welke kleren, etc. De wet disciplineert ieder kind dat een ander kwaad doet en ieder kind dat steelt van zijn broer of zus.

Ouders kunnen enorm moe worden van het bijbrengen van discipline, maar zonder wetten groeit een kind op in de veronderstelling dat de hele wereld van hem is. Wanneer een kind steeds onrechtvaardig wordt gestraft en oneerlijk door zijn ouders wordt behandeld, dan zal het kind denken dat de wereld erg oneerlijk is en zal hij zich ook zo gaan gedragen. Zijn credo zal zijn: “doe aan anderen wat jij niet wilt, voor ze het bij jou doen!”

Hij zal denken dat hij het recht heeft om te doen wat hij wil, zolang hij er plezier aan beleeft en dat niemand het recht heeft om hem af te nemen wat hij wil. Kortom, hij groeit op tot potentiële crimineel, omdat hij denkt dat niemand respect heeft voor zijn rechten, en hij zal geen respect hebben voor de rechten van anderen. Daarom is het zo belangrijk dat kinderen liefdevol en eerlijk worden behandeld als ze klein zijn. Ze moeten phileo liefde leren, om ze uiteindelijk voor te bereiden voor agape liefde.

Agape liefde is een onvoorwaardelijke volwassen liefde. Diegenen die geestelijk volwassen zijn, hebben de mogelijkheid om anderen lief te hebben, onafhankelijk van hoe ze door die ander worden behandeld. Ze hebben de mogelijkheid om lief te hebben ook al misbruikt de ander hen. Ze kijken niet naar anderen in termen van goed en slecht, maar zien hen als toekomstige buren in het Koninkrijk van God, toekomstige mede-gelovigen. Daarom willen diegenen die de agape liefde hebben niets liever dan anderen ook tot geestelijke volwassenheid brengen.

De wet van Mozes alleen is onvoldoende om mensen tot de geestelijke volwassenheid van agape liefde te brengen. De wet definieert je rechten conform phileo liefde, dus phileo liefde wordt verkregen door de goddelijke wet. Maar de genade van agape liefde komt door het kennen van de wetgever, Jezus Christus. Agape liefde komt door een relatie, niet door kennis over wat Jezus heeft gezegd. En echte agape liefde kan nooit ontstaan zonder de beginselen van de phileo liefde binnen de goddelijke wet geleerd te hebben.