Jest taka popularna chrześcijańska piosenka, śpiewana na całym świecie, zatytułowana: „Przyjdź, teraz jest czas wielbienia”. Znaczna część teologii śpiewnikowej jest sztampowa i często niepoprawna lub wręcz zwodnicza, lecz ta szczególna piosenka mówi prawdę, choć i tak większość Chrześcijan nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, co śpiewają. Oto część tekstu:

Pewnego dnia każdy język wyzna, żeś Ty jest Bogiem,

Pewnego dnia zegnie się każde kolano.

A największy skarb przeznaczony jest dla tych,

Którzy z radością wybierają Cię teraz!

Słowa te bazują na dwóch wersetach: z listu do Filipian 2:10,11 i z 1 listu do Tymoteusza 4:10. Oto ich treść:

¹⁰ aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. ¹¹ I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem - ku chwale Boga Ojca.

Paweł z kolei cytuje słowa z księgi Izajasza 45:23-25, gdzie czytamy:

²³ Przysięgam na Siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, ²⁴ mówiąc: "Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc". Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali. ²⁵ W Panu uzyska swe prawo i chwały dostąpi całe plemię Izraela».

W tym miejscu Bóg przysiągł, że zegnie się wszelkie kolano, wszelki język na Niego przysięgać będzie. Stanie się tak rzeczywiście, gdy nastąpi sąd Wielkiego Białego Tronu, gdy już nie będzie niewierzących. Po czym prorok mówi do współczesnych sobie ludzi, że w Panu całe plemię Izraela uzyska swe prawa i dostąpi chwały (będzie ZBAWIONE), o czym wiemy, że może się tak stać wyłącznie przez WIARĘ.

Jednak wielu ludzi chciałoby nas zmusić do przekonania, że pomimo usprawiedliwienia owi grzesznicy będą z wyroku sądu straceni na zawsze. Biblia nie zawiera twierdzenia, że człowiek może być zbawiony (usprawiedliwiony) jedynie w tym życiu. Kościół często cytuje z listu do Hebrajczyków 9:27: „A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd”, dodając objaśnienie, że to życie jest jedyną okazją do otrzymania usprawiedliwienia. Ale przeczytaj ten werset ponownie. Nie to jest tam powiedziane.

Prawdą jest, że ludzie umierają raz, po czym, gdy powstaną z martwych, nastąpi sąd Wielkiego Białego Tronu. Jednakże Paweł twierdzi, że „wszelki język wyzna, że Jezus Chrystus jest Panem - ku chwale Boga Ojca”. W 1 l. do Koryntian 12:3 Paweł mówi, że „nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»”. Niech więc nikt nie mówi, że wyznanie tych ludzi  obyło się bez pomocy Ducha Świętego. W liście do Rzymian 10:9 Paweł powiedział:

⁹ Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie.

Oto jest chwała Boga – ustanowiona boską przysięgą – że owego dnia wszelki język wyzna, że to On jest Panem. Gdy uczynią to wyznanie, to będzie to deklaracja wiary poczyniona mocą Ducha Świętego. W rzeczywistości jest niewyobrażalne, żeby ktokolwiek chciał lub mógł odmówić wiary, gdy stanie wobec pełnego mocy i majestatu Boga. Było już wiele ruchów odrodzeniowych, kiedy to ludzie padali na ziemię wyznając swoje grzechy, kiedy przechodzili ulicą obok budynku, w którym Duch Święty manifestował się z pełną mocą. O ile większa będzie ta moc w dniach sądu Wielkiego Białego Tronu?

Gdy byłem młody, często słyszałem zdanie, że „nie ma drugiej szansy”. No cóż, w pewnym sensie tak jest, gdyż Bóg niczego nie pozostawia przypadkowi, szansie. A i samo prawo oferuje ludziom drugą szansę na usprawiedliwienie. Święto Paschy oddaje cześć krzyżowi i Barankowi Bożemu, który umarł za grzechy świata. Dziś świętujemy Paschę nie poprzez naznaczanie naszych domów krwią, lecz przez aplikację krwi Baranka na nasze serce i umysł (nasz „dom”). W ten sposób zostajemy „usprawiedliwieni przez wiarę”.

Jednak w księdze Liczb 9:9-11 Bóg objawił Mojżeszowi, że gdy człowiek nie mógł obchodzić Paschy w pierwszym miesiącu, to miał ją świętować w miesiącu drugim. To objawienie jest proroctwem drugiej szansy na usprawiedliwienie.

¹⁰ «Tak mów do Izraelitów: Jeśli kto z was albo z waszych potomków zaciągnie nieczystość przy zwłokach albo będzie w tym czasie odbywał daleką podróż, winien [mimo to] obchodzić Paschę dla Pana. ¹¹ [Ci wszyscy] winni ją obchodzić czternastego dnia o zmierzchu, w drugim miesiącu;

Aplikacja tego przepisu w naszym przypadku jest następująca: dotykanie zwłok odnosi się ostatecznie do naszych śmiertelnych ciał, do „ciała, co wiedzie ku śmierci” (Rz 7:24). Wierzący to my, którzy „przeszliśmy ze śmierci do życia” (1 J 3:14), czyści dzięki słowu, które On wypowiedział do nas (J 15:3). Niewierzący są nadal nieczyści i dotykają śmiertelnych ciał. Ale także i oni będą mieli drugą możliwość w późniejszym terminie, zgodnie z prawem objawionym Mojżeszowi, a które to prawo jest wyrazem Boga pełnego łaski.

Idąc dalej, gdy ktoś jest w trakcie długiej podróży (oddalony od Boga), jak syn marnotrawny z ew. Łukasza 15, on także będzie miał drugą możliwość świętowania Paschy. Te postanowienia prawa powstały dla dobra większej części ludzkości, która pozostaje martwa w swoich grzechach, a ich serca są oddalone od Boga.

Gdy Bóg przysięga, powinniśmy poświęcić temu szczególną uwagę. Jego przysięga z księgi Izajasza 45 nie jest obwarowana żadnymi wymogami. Jest to po prostu oświadczenie tego, co Bóg uczyni z własnej woli. Ta przysięga jest taka sama w swej naturze jak Jego przysięga z księgi Liczb 14:21, gdzie Bóg oświadczył: „Lecz - na moje życie - napełni się chwałą Pana cała ziemia.”

Ta przysięga nie podlega woli ludzi, woli cielesnej lecz tylko woli Boga (Jana 1:13). Nie znaczy to, że on zmusi ludzi do zbawienia siłą, raczej znaczy to, iż sprawi On, że wszyscy zapragną zbawienia. Niektórzy będą usprawiedliwieni za życia, większość zostanie usprawiedliwiona w dniu sądu Wielkiego Białego Tronu. Ci, którzy przyjęli Go wcześniej do swych serc, otrzymają odpowiednią nagrodę. Ci, którzy przyjmą Go później, będą zbawieni „lecz tak jakby przez ogień” (1 Kor 3:15).

I tu dochodzimy do drugiego wersetu (1 T 4:10), na którym bazuje cytowana wcześniej piosenka:

¹⁰ Właśnie o to trudzimy się i walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.

On NIE powiedział chyba, że Bóg jest Zbawcą wszystkich ludzi – no nie! Chciałem powiedzić wierzących. On chyba NIE powiedział, że Bóg jest Zbawcą wszystkich ludzi a ZWŁASZCZA wierzących. Konkordancja Stronga objaśnia, że słowo „zwłaszcza” (#3122) znaczy „w najwyższym stopniu lub szczególnie.”

Paweł użył tego terminu także w liście do Filipian 4:22: „Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza ci z domu Cezara.” Innymi słowy przesłane zostały specjalne pozdrowienia od członków domu Cezara, ale wszyscy święci także ślą pozdrowienia.

Na tej samej zasadzie On jest Zbawcą wszystkich ludzi, a zwłaszcza wierzących. Istnieje specjalny rodzaj zbawienia dla wierzących, ale ostatecznie On zbawi wszystkich ludzi. I o tym mówi wspomniana piosenka, że  „największy skarb przeznaczony jest dla tych, którzy z radością wybierają Cię teraz!” Zwycięzcom przeznaczone jest pierwsze zmartwychwstanie i panowanie pod Jego wodzą. Wierzący otrzymają nagrodę a niewierzący wyrok w dniu sądu Białego Tronu. Ale ostatecznie wszyscy dostąpią zbawienia.