En zo moet het ook met ons zijn. Datgene eten wat de mens zegt of onderwijst, terwijl het ons niet verontreinigd. Alleen datgene dat de mond uitkomt verontreinigd ons. Maar als ons geweten (buik) zwak is worden we vaak uit de kerk de woestijn in geroepen om een tijd in afzondering te leven. Dit is zowel om de kerk te beschermen voor onze onmogelijkheid om waarheid in liefde te spreken als om ons geweten tegen verontreiniging te beschermen. Hij onttrekt ons voor een tijd, want de kerk heeft Gods bescherming nodig tegen zelf gerechtvaardigde overwinnaars die de kerk met de waarheid om de oren slaat.

Is dit een harde boodschap? Tja, u moet toch net zoals Mozes erkennen dat God degene is die de ogen van de mens voor de waarheid verblindt. Hij is niet zo bezorgt over hun kennen van de waarheid dan hoe wij dat zijn. Wij denken dat wij een enorme verplichting hebben om hen de waarheid meteen op te dringen en daarom zijn we van mening dat wij hun ogen moeten opentrekken, zelfs als ze dat niet overleven. Als u iemand de ogen opentrekt wanneer diegene aan het slapen is, dankt hij en zegent hij u daarvoor? Waarschijnlijk niet. Hij zullen u waarschijnlijk een klap in het gezicht geven en u vervloeken.

Nu God hen verblindt heeft moeten we slechts aan God vragen wiens ogen op het moment geopend worden, zodat wij in alle vrijmoedigheid en in liefde met hen het Woord kunnen delen. Wij zijn geroepen om te verkondigen, maar de Heilige Geest leidt mensen tot de waarheid (Joh. 16:13). Probeer geen waarheid op te dringen bij mensen wiens oren nog niet door de Heilige Geest zijn geopend. Zelfs als zij in staat zouden zijn om te horen, zouden zij niet in staat zijn om iets met dat Woord te doen of het zelfs maar te geloven. U zou er alleen in slagen om hen verantwoordelijk te houden voor een Woord dat zij niet kunnen gehoorzamen, waardoor zij nog dieper in de veroordeling terecht komen. Als God zelf zich niet eens druk maakt om iedereen tegelijkertijd de waarheid te openbaren, waarom zouden wij ons dan druk maken? Neem geen verantwoordelijkheid voor iets dat God moet doen. Hoe kunnen wij ooit in de schaduw van de Heilige Geest staan?

Als wij hier nou eens in kunnen rusten en slechts datgene gaan doen wat wij onze Vader zien doen en slechts gaan zeggen wat we onze Vader horen zeggen, dan zullen wij in staat zijn om de blinden en doven alleen te laten totdat God gereed is om hun ogen en oren te open. We moeten echter wel gereed zijn om altijd waarheid in liefde te verkondigen. Als wij dit met een houding van vergeving en oprechte bezorgdheid doen, dan zullen veel mensen het op de juiste manier opvatten. Vaak verwerpen ze een Woord omdat het niet door liefde wordt verkondigd. Dit is in wezen wat ze verwerpen omdat hun maag te zwak is om de waarheid, die met een verkeerde houding gesproken wordt, aan te kunnen.

Ik heb veel mensen gesproken die zeiden dat zij geprobeerd hadden om hun naasten de waarheid te verkondigen, maar dat ze het gat van de deur gewezen kregen. Een iemand zei: “Ik probeerde eens om mijn voorganger de waarheid te verkondigen, maar vervolgens moest ik mijn lidmaatschap opzeggen!” Nou, misschien ligt de schuld niet altijd bij degenen die de waarheid verwerpen. Misschien was het opzeggen van het lidmaatschap wel Gods manier om een andere overwinnaar voor de nodige training tot de woestijn te leiden.

Aan de andere kant, als we geestelijk zijn, als wij door de woestijn heen zijn gegaan, als we alleen met God zijn geweest en Zijn stem hebben gehoord, dan zijn wij degenen die verantwoordelijk zijn om volwassen genoeg en liefdevol genoeg  te zijn, om genoeg vergevend te zijn om in staat te zijn om hen de waarheid in liefde te delen. Normaliter zijn wij veel ijveriger dan God, veel ongeduldiger dan God, maar als wij werkelijk geloven dat God soeverein is, dan leren we te rusten in Hem en zullen we ons enkel druk maken met het doen dat wij onze Vader zien doen en zeggen wat we onze Vader horen zeggen. Wij zullen het Amen van God zijn, namelijk door het laten weerklinken van Zijn stem, net zoals Jezus dit deed (Joh. 5:19; Op. 3:14).